สมัยที่พ่อของผม ยังเป็นนักเรียนจ่าอากาศ ราว ๆ สัก 60 ปีก่อน (จำพ.ศ.ไม่ได้)
พ่อผมเล่าว่า ในตอนนั้นมี นาวาอากาศเอกศุภชัย คงสมพงษ์ (พ่อแท้ ๆ ของพลเอกสุนทร คงสมพงษ์ หรือ บิ๊กจ๊อด หัวหน้าคณะ รสช.) เป็นผู้บังคับการโรงเรียนจ่าอากาศ
พ่อผมเล่าว่า พ่อของบิ๊กจ๊อด แกดุมากจนนักเรียนจ่าไม่กล้าสบตาแกตรง ๆ เพราะแกเฮี้ยบในเรื่องระเบียบวินัยมาก ๆ ซึ่งคงตกทอดมาถึงพลเอกสุนทร คงสมพงษ์ นั่นแหละ ดูจากการแต่งกายของบิ๊กจ๊อดสิ จนท่านได้ฉายา "นายพลเสื้อคับ"
บิ๊กจ๊อด ฉายา นายพลเสื้อคับ
ดังนั้น ถ้านักเรียนจ่าอากาศคนไหน เกิดทำผิดวินัยให้พ่อบิ๊กจ๊อดเห็น นักเรียนคนนั้นเจอคำว่า ซวยสุด ๆ
มีช่วงบ่ายวันนึง พ่อของบิ๊กจ๊อดได้สั่งซ่อมนักเรียนจ่าคนหนึ่ง โดยให้วิ่งรอบสนามไปเรื่อย ๆ จนกว่าแกจะพอใจ
แต่พอเลิกเวลาราชการ พ่อของบิ๊กจ๊อด แกจะต้องขับรถไปกินเหล้าที่สโมสรสัญญาบัตรเป็นกิจวัตรทุกวัน
ซึ่งในวันนั้น แกก็ออกไปกินเหล้าตามปกติ แต่ยังปล่อยให้นักเรียนจ่าคนนั้นวิ่งรอบสนามต่อไป
สุดท้าย พ่อบิ๊กจ๊อด แกคงเมาตามปกติของแก พอเมาแล้วแกก็เลยลืมกลับเข้ามาที่โรงเรียนจ่าในวันนั้นอีก
ผลก็คือ นักเรียนจ่าคนนั้น ก็ไม่กล้าหยุดวิ่งจนกว่าท่านผู้บังคับการจะมาสั่งให้หยุด ก็เลยวิ่งจนมืดค่ำ กระทั่งหมดเรี่ยวแรงเป็นลมสลบไป จนเพื่อน ๆ ต้องมาช่วยกันหามไปห้องพยาบาล
แต่โชคดีที่นักเรียนจ่าคนนั้น ไม่ได้เป็นอะไรมาก ก็แค่เป็นลม หมดแรง นอนสลบไสลในห้องพยาบาลไป 2 วัน
ซึ่งพอเช้าวันต่อมา พ่อของบิ๊กจ๊อด แกก็มาทำงานตามปกติ แต่แกลืมไปแล้วว่า เมื่อวานแกได้สั่งซ่อมนักเรียนคนนึงเอาไว้
พ่อผมเล่าว่า พอแกหายเมา แกก็ลืมหมดแล้วล่ะ 5555
เรื่องการสั่งซ่อมครั้งนั้นของท่านผู้บังคับการนาวาอากาศเอกศุภชัย คงสมพงษ์ กลายเป็นที่เล่าขานกันในหมู่นักเรียนจ่าอากาศมาอีกหลายปี
------------------
ช่วงที่พ่อผมเล่าเรื่องนี้ให้ผมฟัง เป็นช่วงที่ รสช. กำลังเรืองอำนาจ ที่มีพลเอกสุนทร คงสมพงษ์ เป็นหัวหน้าคณะรักษาความสงบเรียบร้อยแห่งชาติ
พ่อของบิ๊กจ๊อด ถึงแกจะดุและเฮี้ยบ แต่แกก็ไม่ได้มีเจตนาจะทำร้ายนักเรียนจ่าคนนั้นหรอกครับ เพราะพอแกเมา แกก็ลืมไปตามประสานั่นแหละ
เรื่องนี้เป็นเรื่องเล่าเก่ามาก ๆ ผมแค่จำมาเล่าต่อ ไม่ได้มีเจตนาลบหลู่บิดาของพลเอกสุนทร คงสมพงษ์แต่อย่างใด
หากลูกหลานของท่านมาอ่านบทความนี้ ก็คิดเสียว่า เป็นเรื่องตำนานบทนึงแห่งโรงเรียนจ่าอากาศ แล้วกัน ซึ่งคิดว่า นักเรียนจ่ารุ่นหลัง ๆ ก็คงไม่เคยได้ยินตำนานเรื่องนี้ ผมเลยอยากนำมาเขียนเก็บบันทึกเอาไว้
ขออภัยหากบทความล่วงเกินท่านโดยมิได้มีเจตนาใด ๆ
----------------
ขอฝากข้อคิดว่า
หากท่านใดที่มีภาระหน้าที่ในการควบคุมดูแลระเบียบวินัยแก่คนในสังกัดของท่าน
ก็จงรักษาระเบียบวินัยนั้นด้วยความเมตตาต่อผู้ใต้บังคับบัญชาของท่าน จงอย่าได้กระทำการลงโทษผู้ใดโดยปราศจากความเมตตา
เพราะเราทุกคนล้วนแต่เป็นคนไทย ที่รักชาติ ศาสน์ กษัตริย์ เช่นเดียวกัน ทุกคนล้วนมีพ่อมีแม่ที่รอพวกเขากลับบ้านเช่นเดียวกัน
หากใครสั่งลงโทษทางวินัยแก่ผู้ใต้บังคับบัญชาด้วยจิตที่ไร้ซึ่งเมตตาแล้ว มันผู้นั้นไม่สมควรเป็นผู้บังคับบัญชาใครทั้งสิ้น
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น