วันเสาร์ที่ 25 พฤศจิกายน พ.ศ. 2560

เมื่อพ่อของบิ๊กจ๊อด สั่งซ่อมนักเรียนจ่า






สมัยที่พ่อของผม ยังเป็นนักเรียนจ่าอากาศ ราว ๆ สัก 60 ปีก่อน (จำพ.ศ.ไม่ได้)

พ่อผมเล่าว่า ในตอนนั้นมี นาวาอากาศเอกศุภชัย คงสมพงษ์ (พ่อแท้ ๆ ของพลเอกสุนทร คงสมพงษ์ หรือ บิ๊กจ๊อด หัวหน้าคณะ รสช.) เป็นผู้บังคับการโรงเรียนจ่าอากาศ

พ่อผมเล่าว่า พ่อของบิ๊กจ๊อด แกดุมากจนนักเรียนจ่าไม่กล้าสบตาแกตรง ๆ  เพราะแกเฮี้ยบในเรื่องระเบียบวินัยมาก ๆ ซึ่งคงตกทอดมาถึงพลเอกสุนทร คงสมพงษ์ นั่นแหละ ดูจากการแต่งกายของบิ๊กจ๊อดสิ จนท่านได้ฉายา "นายพลเสื้อคับ"


บิ๊กจ๊อด ฉายา นายพลเสื้อคับ


ดังนั้น ถ้านักเรียนจ่าอากาศคนไหน เกิดทำผิดวินัยให้พ่อบิ๊กจ๊อดเห็น นักเรียนคนนั้นเจอคำว่า ซวยสุด ๆ

มีช่วงบ่ายวันนึง พ่อของบิ๊กจ๊อดได้สั่งซ่อมนักเรียนจ่าคนหนึ่ง โดยให้วิ่งรอบสนามไปเรื่อย ๆ จนกว่าแกจะพอใจ

แต่พอเลิกเวลาราชการ พ่อของบิ๊กจ๊อด แกจะต้องขับรถไปกินเหล้าที่สโมสรสัญญาบัตรเป็นกิจวัตรทุกวัน

ซึ่งในวันนั้น แกก็ออกไปกินเหล้าตามปกติ แต่ยังปล่อยให้นักเรียนจ่าคนนั้นวิ่งรอบสนามต่อไป

สุดท้าย พ่อบิ๊กจ๊อด แกคงเมาตามปกติของแก พอเมาแล้วแกก็เลยลืมกลับเข้ามาที่โรงเรียนจ่าในวันนั้นอีก

ผลก็คือ นักเรียนจ่าคนนั้น ก็ไม่กล้าหยุดวิ่งจนกว่าท่านผู้บังคับการจะมาสั่งให้หยุด ก็เลยวิ่งจนมืดค่ำ กระทั่งหมดเรี่ยวแรงเป็นลมสลบไป จนเพื่อน ๆ ต้องมาช่วยกันหามไปห้องพยาบาล

แต่โชคดีที่นักเรียนจ่าคนนั้น ไม่ได้เป็นอะไรมาก ก็แค่เป็นลม หมดแรง นอนสลบไสลในห้องพยาบาลไป 2 วัน

ซึ่งพอเช้าวันต่อมา พ่อของบิ๊กจ๊อด แกก็มาทำงานตามปกติ แต่แกลืมไปแล้วว่า เมื่อวานแกได้สั่งซ่อมนักเรียนคนนึงเอาไว้

พ่อผมเล่าว่า พอแกหายเมา แกก็ลืมหมดแล้วล่ะ 5555

เรื่องการสั่งซ่อมครั้งนั้นของท่านผู้บังคับการนาวาอากาศเอกศุภชัย คงสมพงษ์ กลายเป็นที่เล่าขานกันในหมู่นักเรียนจ่าอากาศมาอีกหลายปี

------------------

ช่วงที่พ่อผมเล่าเรื่องนี้ให้ผมฟัง เป็นช่วงที่ รสช. กำลังเรืองอำนาจ ที่มีพลเอกสุนทร คงสมพงษ์ เป็นหัวหน้าคณะรักษาความสงบเรียบร้อยแห่งชาติ

พ่อของบิ๊กจ๊อด ถึงแกจะดุและเฮี้ยบ แต่แกก็ไม่ได้มีเจตนาจะทำร้ายนักเรียนจ่าคนนั้นหรอกครับ เพราะพอแกเมา แกก็ลืมไปตามประสานั่นแหละ

เรื่องนี้เป็นเรื่องเล่าเก่ามาก ๆ ผมแค่จำมาเล่าต่อ ไม่ได้มีเจตนาลบหลู่บิดาของพลเอกสุนทร คงสมพงษ์แต่อย่างใด

หากลูกหลานของท่านมาอ่านบทความนี้ ก็คิดเสียว่า เป็นเรื่องตำนานบทนึงแห่งโรงเรียนจ่าอากาศ แล้วกัน ซึ่งคิดว่า นักเรียนจ่ารุ่นหลัง ๆ ก็คงไม่เคยได้ยินตำนานเรื่องนี้ ผมเลยอยากนำมาเขียนเก็บบันทึกเอาไว้

ขออภัยหากบทความล่วงเกินท่านโดยมิได้มีเจตนาใด ๆ

----------------

ขอฝากข้อคิดว่า

หากท่านใดที่มีภาระหน้าที่ในการควบคุมดูแลระเบียบวินัยแก่คนในสังกัดของท่าน

ก็จงรักษาระเบียบวินัยนั้นด้วยความเมตตาต่อผู้ใต้บังคับบัญชาของท่าน จงอย่าได้กระทำการลงโทษผู้ใดโดยปราศจากความเมตตา

เพราะเราทุกคนล้วนแต่เป็นคนไทย ที่รักชาติ ศาสน์ กษัตริย์ เช่นเดียวกัน ทุกคนล้วนมีพ่อมีแม่ที่รอพวกเขากลับบ้านเช่นเดียวกัน

หากใครสั่งลงโทษทางวินัยแก่ผู้ใต้บังคับบัญชาด้วยจิตที่ไร้ซึ่งเมตตาแล้ว มันผู้นั้นไม่สมควรเป็นผู้บังคับบัญชาใครทั้งสิ้น

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น




counter statistics