ถ้าพูดถึงเรื่องน้ำพริกเผานะ ปกติผมชอบซื้อมาทาขนมปังกับหมูหยอง ซึ่งยี่ห้อที่ผมซื้อมาทำขนมปัง ผมซื้อกินเพียงยี่ห้อเดียวเท่านั้นคือ น้ำพริกเผาตราพันท้ายนรสิงห์ เพราะผมว่าอร่อยลงตัว ถูกปากผมมากที่สุด (ไม่ได้ช่วยโฆษณาให้เขานะ คือผมชอบกินจริง ๆ)
แต่มีน้ำพริกเผายี่ห้อนึงที่ผมโคตรเกลียดเลย เพราะเคยหลวมตัวซื้อมาลองกินครั้งนึงเมื่อปี 2554 ในช่วงน้ำท่วมใหญ่
พอดีน้ำพริกเผาตราพันท้ายนรสิงห์เกิดขาดส่ง ไม่มาส่งร้านค้าที่ผมซื้อเป็นประจำ ทำให้ผมเลยต้องจำใจต้องซื้ออีกยี่ห้อนึงแทน ยี่ห้อนี้ชื่อเหมือนอาจารย์สุขุม นวลสกุลน่ะ บอกตรง ๆ ยี่ห้อนี้ ผมกินไปไม่กี่ครั้ง ผมโยนทิ้งลงถังขยะเลยครับ เพราะรสชาติห่วยแตกมาก ๆ
ที่จริงโรงงานน้ำพริกตราพันท้ายนรสิงห์ ก็อยู่ใกล้ ๆ กับ โรงงานน้ำพริกเผาไทยแม่ประนอมนะ อยู่ไม่ไกลกันเท่าไหร่นัก แม้จะตั้งอยู่กันคนละจังหวัดก็ตาม เป็นช่วงเขตติดต่อระหว่างกรุงเทพฯ กับสมุทรสาคร
แต่ที่แน่ ๆ ชื่อพันท้ายนรสิงห์ บ่งบอกอยู่แล้วว่า ซื่อสัตย์ กตัญญูต่อผู้มีพระคุณ
-------------------
ทีนี้กลับมาที่ข่าวดังของคนในตระกูลน้ำพริกเผาไทยแม่ประนอม ที่แม่ประนอมต้องมีปัญหาแย่งทรัพย์สมบัติกับลูกสาวคนโตนั้น
ทำให้ผมนึกถึงเรื่องราวเก่า ๆ เรื่องนึงที่ผมเคยได้ยินมาจากผู้ใหญ่เล่าให้ฟัง ซึ่งน่าจะเทียบเคียงกับกรณีแม่ประนอมกับลูกสาวพอได้ครับ
เรื่อง พี่ที่ดี กับ พี่ที่เลว
ต่อไปผมจะเล่าเรื่องที่ผมเคยรู้ของครอบครัวนึงที่รูัจักกันให้ฟัง
ในอดีตเมื่อ 60 กว่าปีที่แล้ว มีครอบครัวหนึ่ง ผู้เป็นพ่อได้ไปจับจองที่ดินรกร้างเพื่อบุกเบิก ตามที่ทางราชการอนุญาต แต่จะต้องไปหักล้างถางพงด้วยตัวเอง
ซึ่งพ่อและแม่กับลูกชายคนโตจึงเข้าหักร้างถางพงบุกเบิก เพื่อให้ได้ที่ดินมาทำกิน
ต่อมาทางราชการให้ลงชื่อเป็นเจ้าของกรรมสิทธิในที่รกร้างที่ได้ไปหักร้างถางพงกัน คนละไม่เกิน 100 ไร่ และคนในครอบครัวเดียวกันต้องมีรวมกันไม่เกิน 300 ไร่
ผู้เป็นพ่อ ก็เลยลงชื่อเป็นเจ้าของ 100 ไร่ แล้วให้ลูกชายคนโต และลูกสาวคนรอง ลงชื่อเป็นเจ้าของที่ดินอีกคนละ 100 ไร่ (พี่สาวถือครองแทนผู้เป็นแม่ เพราะแม่อ่านเขียนไม่ได้) เพราะในบ้านมีแค่ลูก 2 คนนี้เท่านั้นที่บรรลุนิติภาวะแล้ว
ต่อมาผู้เป็นพ่อตายลง ก่อนตายก็บอกพวกพี่ให้แบ่งที่ดินให้น้อง ๆ อีก 5 คนด้วย
ผ่านไปอีกเกือบ 10 ปี ลูก ๆ ทุกคนได้บรรลุนิติภาวะจนหมด ก็ถึงเวลาแบ่งที่ดินกัน
แต่พี่สาวคนรองที่ได้ชื่อเป็นเจ้าของที่ตามกฎหมาย 100 ไร่ กลับไม่ยอมนำที่ดินของตัวเองมาแบ่งให้น้อง ๆ
ในขณะที่พี่ชายคนโตทำตามคำสั่งพ่อ เอาที่ดินในส่วนของตนเองและส่วนของพ่อ มารวมกันเพื่อแบ่งให้น้อง ๆ ทุกคนอย่างเท่าเทียมกัน
ในขณะที่ตัวพี่สาวคนรองก็มาขอสิทธิรับแบ่งในที่ดินส่วนนี้ด้วย คือเอาทั้งสองทาง โดยอ้างว่า เธอก็มีสิทธิรับมรดกในที่ดินของพ่อเช่นกัน
--------------------
จากเรื่องที่ผมเล่ามา ได้ข้อคิดอะไร ?
ถ้าตามหลักกฎหมาย พี่สาวก็ไม่ผิดกฎหมายที่ไม่เอาที่ดินส่วนของตนเองถือครองมาแบ่งให้น้อง ๆ
แต่ในหลักคุณธรรมแล้ว พี่สาวคนรองผิดเต็ม ๆ
ผมอยากจะบอกว่า หากพ่อแม่ตาย พี่ต้องเป็นเสมือนพ่อและแม่ของน้อง ๆ แทน
หน้าที่ของพี่ต้องทำงานหนักเพื่อน้อง ๆ และต้องดูแลน้อง ๆ ให้เสมือนลูกอยู่แล้ว และเมื่อถึงเวลาแบ่งทรัพย์สินของพ่อแม่ พี่ก็ต้องแบ่งให้น้อง ๆ อย่างยุติธรรม
ไม่ใช่ถือความเป็นพี่ฮุบสมบัติไว้เอง แล้วอ้างว่า กูทำมามากกว่าคนอื่น ๆ กูต้องได้ทั้งหมด พวกน้อง ๆ ไม่เห็นทำอะไรเลย จึงไม่มีสิทธิได้ทรัพย์ที่ตัวเองไม่ได้เหนื่อยยากทำมา
แบบนี้ เขาเรียกว่า พี่ที่เลวครับ
------------------------
ข้อคิดส่งท้าย
ถ้าใครดูหนังแขก หนังญี่ปุ่น หนังเกาหลีเยอะๆ
แม้แต่พ่อสั่งให้ลูกฆ่าตัวตาย ลูกยังต้องทำตามคำสั่งพ่อเลย เพื่อพิสูจน์ว่า จงรักภักดีต่อตระกูลและกตัญญูต่อพ่อยิ่งกว่าชีวิต
เช่น เรื่องล่าสุดที่ผมดู แล้วมีพ่อสั่งให้ลูกชายฆ่าตัวตาย คือเรื่อง หมอจินหมอข้ามศตวรรษ
ถ้าคนไทยเข้าใจเรื่องอะไรแบบนี้ เรื่องทรัพย์สินยิ่งไม่ต้องพูดถึงเลย ขี้ประติ๋วมากสำหรับการให้พ่อแม่
ศีลธรรมคนไทยห่วยลงทุกวัน
---------
ส่วนความคืบหน้าข่าวคดีแม่ประนอม 31/03/2515
น้องไบร์ทรายงานความคืบหน้า ซี่งผมสรุปได้ว่า
ลูกสาวคนโตแม่งทั้งปล่อยข่าวใส่ร้ายแม่ว่าจะขายบริษัททิ้ง(เลยโกงแม่ก่อนซะเลย) แต่แม่ประนอมบอกจะขายได้ยังไง ร่วมสร้างกับสามีมากับมือ แถมลูกสาวยังโกงแม่เรื่องที่ดินของพ่อมูลค่ากว่า 500 ล้านบาท
คลิกอ่าน การ์ตูนการเมือง ตอน น้ำพริกเผา ตราลูกสาวเนรคุณ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น